'Kleine' extincties
Precambrium
Eind-Ediacarium Extinctie
Deze extinctie vond plaats 542 miljoen jaar geleden vlak voor het ingaan van het Cambrium en zorgde voor het verdwijnen van het Ediucarische biota, een tijdloze gebeurtenis vooraleer de Cambrische biota op aarde kwam, en een grote extinctie onder de acritarchen (een organisme met een cel.). De Cloudina en de Namacalathus verdwenen allebei in een periode dat 300.000 jaren duurde. Achter deze extinctie krijgen we te maken met een toenemende radiatie van soorten, namelijk de Cambrische explosie. We kunnen dit evenement ook omschrijven als de Ediacarische biota die ingeruild werd voor de Cambrische fauna en flora. Het kan ook zijn dat er toch sprake is van een plotse evolutie van de soorten (zoals wij mensen deden in een relatief korte periode) en andere soorten uit de boot vielen, en we zo het gevoel krijgen dat we over een andere periode spreken, maar het is best opvallend. Bekendere overlevers van deze extinctie zijn Thaumaptilon, Platysolieten en de foraminiferen.
Bewijzen: Bewijzen zijn er te vinden in de geochemie. Namelijk de negatieve anomalie van δ13C dat vaak voorkomt tijdens massa-extincties, en een waarschijnlijke verandering van de oceaancirculatie alsgevolg van het sedimentaire bewijs: "Increase in Black shale deposition", en dat zorgde uiteindelijk voor een globale vergiftiging.
Bewijzen: Bewijzen zijn er te vinden in de geochemie. Namelijk de negatieve anomalie van δ13C dat vaak voorkomt tijdens massa-extincties, en een waarschijnlijke verandering van de oceaancirculatie alsgevolg van het sedimentaire bewijs: "Increase in Black shale deposition", en dat zorgde uiteindelijk voor een globale vergiftiging.
Cambrium
Botomische extinctie
Aan het einde van het Botomian Jaar was er een extinctie die wellicht aanhield van 524 tot 517 plaatsvond, of daartussen plaatsvond, en zorgde voor het verdwijnen van voornamelijk dieren met gemineraliseerde fossielen. Veel is er niet bekend over deze niet echt opvallende extinctie die vermoedelijk wel erg was. Wellicht stierf 40 procent van de toenmalige zeesoorten uit, maar dat woog niets op tegen de evolutie van nieuwe soorten.
Dresbachische extinctie
Dit was de tweede extinctie van het Cambrium en vond plaats 502 miljoen jaar geleden. Ook over deze extinctie is weinig bekend. Wel stierf opnieuw 40 procent van de mariene soorten uit.
Cambro-Ordovicium extinctie
Deze extinctie vond plaats 488 miljoen jaar geleden, en zorgde voor het reduceren van de soorten van de Conodonten, de trilobieten en brachiopoden. Deze periode sluit nauw aan met de Dresbachische extinctie, en het valt niet uit te sluiten dat dit nog altijd een gevolg is van de Dresbachische extinctie. Met een kleine tussenperiode was het leven voortdurend bedreigd, en kunnen we hieruit concluderen dat het leven in het Laat Cambrium verre van ideaal was, maar van een echt groot probleem was er nu ook geen sprake. De aarde was gewoon instabiel door toename en afname van de ijskappen en de constante verandering van de zeespiegel, dat Anoxische zeewateren veroorzaakte.